Nowy. 33, 39 zł. zapłać później z. sprawdź. 1 Moneta. kup 15 zł taniej. 42,38 zł z dostawą. Produkt: Roleta przeciwsłoneczne Seven Kubuś Puchatek 36 x 45 cm 1 sztuka. kup do 15:00 - dostawa w czwartek. odcienie pomarańczowego. 75, 39 zł. zapłać później z. sprawdź. kup 5% taniej. 83,50 zł z dostawą. Produkt: Maskotka Simba Kubuś Puchatek Tygrysek 35 cm. dostawa w poniedziałek do 10 miast. 1 osoba kupiła. Przygotowałam dla Was duża kolekcję najlepszych cytatów z bajki „Kubuś Puchatek”. Poniżej znajdziecie najlepsze sentencje, które są czasami pozytywne a czasami smutne. Znajdziecie też piękne aforyzmy, śmieszne przysłowia, inspirujące hasła oraz motywujące złote myśli. Dzielcie się nimi ze swoimi najbliższymi. Kup Maskotka Tygrysek z Kubusia Puchatka Disney w kategorii Maskotki z bajek dla dzieci na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie handlowej. Alexander Milne, twórca Kubusia Puchatka ★★★ MIÓD: przysmak Kubusia Puchatka ★ ODIE: pies, przyjaciel kota Garfielda ★★★ OSET: przysmak kłapoucha, przyjaciela Kubusia Puchatka ★★★ mariola1958: PIES: przyjaciel człowieka ★ PROT: przyjaciel Filipa z wiersza J.Brzechwy ★★★ SOWA: wśród przyjaciół Puchatka Vay Nhanh Fast Money. fot. Dzisiaj świętujemy Międzynarodowy Dzień Kubusia Puchatka. 18 stycznia 1882 narodził się jego twórca - Alan Aleksander Milne. Data jego urodzin jest obecnie równocześnie świętem brzuchatego misia. Pierwsza książka o jego przygodach ukazała się 14 października 1926, a Kubuś-który-bardzo-lubi-miodek wkrótce stał się ukochanym bohaterem dzieci na całym świecie. Nie bez powodu - ten sympatyczny niedźwiadek nie tylko przeżywa różne przygody i poznaje sympatycznych przyjaciół, ale jest też autorem wielu złotych myśli. Pomimo swojej pozornej nieporadności i (tak, powiedzmy to wprost) braku inteligencji, Kubuś Puchatek wypowiada wiele bardzo ważnych zdań. Z okazji jego święta przypominamy najistotniejsze z nich! Zobacz więcej cytatów wybranych przez redakcję Najlepsze cytaty z "Kubusia Puchatka" - Kubusiu, jak się pisze "miłość"? - Prosiaczku, "miłość" się nie pisze. Miłość się czuje! - A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego! - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika! Myślenie nie jest łatwe, ale można się do niego przyzwyczaić! Wiesz, Prosiaczku... Miłość jest wtedy... Kiedy kogoś lubimy... Za bardzo. Przyjacielu, jeśli dane ci będzie żyć sto lat, to ja chciałbym żyć sto lat minus jeden dzień, abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie. Nie możesz stanąć w jednym punkcie w lesie i czekać aż inni do ciebie przyjdą. Sam musisz do nich czasem wyjść! Jestem bardzo szczęśliwy, bo mam kogoś kto sprawia, że ciężko jest powiedzieć "do widzenia". Dzień bez przyjaciela to jak dzbanek, w którym nie została nawet kropelka miodu! Wypadki to zabawne rzeczy. Nigdy ci się nie przytrafiają, dopóki nie przytrafią! To co sprawia że jestem inny, to rzeczy które sprawiają, że jestem sobą. Czasami najmniejsze rzeczy zajmują najwięcej miejsca w twoim sercu... Jestem tu gdzie stoję, ale jeśli się ruszę, to mogę się zgubić! I gdy Królik zapytał: - Co wolisz, miód czy marmoladę do chleba? - Puchatek był tak wzruszony, że powiedział: - Jedno i drugie. Zaraz potem, by nie wydać się żarłokiem, dodał: - Ale po co jeszcze chleb, Króliku? Nie rób sobie za wiele kłopotu. Tygrysek w swoim dresie To jest to, co tygryski lubią najbardziej! Tygrysek o sam wiesz czym brykaniu Tygrysek – jeden z wielu mieszkańców Stumilowego Lasu. Sportowiec i okoliczny dres. Cierpi na ADHD. Spis treści 1 Wygląd 2 Zachowanie 3 Poglądy 4 Zobacz też Wygląd[edytuj • edytuj kod] Tygrysek jest najbardziej rozpoznawalnym zwierzęciem w lesie, z powodu swojego pomarańczowego dresu w czarne prążki, z którym nigdy się nie rozstaje. Dodatkowo posiada długi, bardzo wysportowany i umięśniony ogon, którego używa do przemieszczania się na dalsze odległości. Zachowanie[edytuj • edytuj kod] Wśród wszystkich mieszkańców Stumilowego Lasu jest najbardziej wysportowanym i upierdliwym mieszkańcem. Codziennie pokonuje dystanse maratońskie (co najmniej dwa razy dziennie), co pozwala mu zachować idealną figurę i doprowadza jego znajomych do furii. Jest również bardzo nadpobudliwy z powodu zażywanych przez niego dopalaczy i sterydów pomagających mu osiągać tak wspaniałe wyniki w sporcie. Podobno na dopingu potrafi przebiec dystans 1000 m w czasie 2,666 s. Jego ulubionymi zajęciami są: brykanie; fikanie; brykanie; skakanie po polu Królika; brykanie; zdejmowanie uli z drzew dla Kubusia Puchatka; dywagowanie nad sensem życia z Panem Sową; spożywanie tranu; fikanie; zabawy z Maleństwem; rozmyślanie nad tym co Tygrysy lubią najbardziej; brykanie; …no i oczywiście brykanie. Poglądy[edytuj • edytuj kod] Tygrysek jest członkiem ruchu na rzecz legalizacji miękkich narkotyków i środków dopingujących w sporcie. Zobacz też[edytuj • edytuj kod] Hefalump Kangurzyca Kłapouchy Królik (Kubuś Puchatek) Kubuś Puchatek Nieznany Ojciec Maleństwa Prosiaczek Stumilowy Las To jest tylko zalążek artykułu związanego z postaciami fikcyjnymi. Jeśli rozpoznajesz Rumcajsa i Pszczółkę Maję – rozbuduj go. p • eStumilowy LasJedyni słuszni mieszkańcyKubuś Puchatek • Prosiaczek • Tygrysek • Królik • Kłapouchy • Sowa Przemądrzała • Kangurzyca • Krzyś • Maleństwo • Hefalumpy i hohonieCi spoza układuGofer • Tośka • Burek • Lumpek • Nieznany Ojciec Maleństwa Tygrysek #1 - Dzień dobry! rzekł Tygrys. Znalazłem kogoś zupełnie takiego samego jak ja. A myślałem, że więcej takich nie ma. (lustro) - Czy Tygrysy lubią miód? Tygrysy wszystko lubią odpowiedział Tygrys radośnie. - Tygrysy nie lubią miodu. - Ach rzekł Puchatek i starał się, aby to brzmiało Smutno i Żałośnie. - Chciałem coś znaleźć w Lesie rzekł Tygrys z ważną miną. Znalazłem jednego puchatka, jednego prosiaczka i jednego kłapoucha, ale do jedzenia nic nie znalazłem. - Tygrys był Bardzo Rozbrykanym Zwierzęciem i w ten sposób mówił jak-się-masz!, że miało się zawsze pełne uszy piasku. - Bo choć można go bardzo lubić, jednak trudno zaprzeczyć, że jest on Wyjątkowo Rozbrykany. - A Tygrys przez cały czas brykał i skakał przed nimi, oglądając się co chwila i dopytując się, czy to jeszcze daleko. - A Tygrys chował się za drzewa i wskakiwał na cień Puchatka, gdy ten cień patrzył w inną stronę. - No, dobrze powiedziało Maleństwo a czy one potrafią skakać tak daleko jak Kangury? - Owszem odparł Tygrys jeśli mają ochotę. - A czy one łażą po drzewach lepiej od Puchatka? - O, łażenie po drzewach to jest coś, co Tygrysy najlepiej potrafią. - A czy one potrafią fruwać? spytało Maleństwo. - O, tak rzekł Tygrys to są bardzo dobrzy fruwacze. - Z początku Puchatek, Prosiaczek i Królik szli razem, a Tygrys biegał naokoło nich, zataczając kręgi...a potem, gdy dróżka stawała się coraz węższa, Królik, Prosiaczek i Puchatek szli gęsiego, a Tygrys biegał dookoła nich podługowato. - ...gdy myślało się, że już go nie ma, wyskakiwał nagle z mroku i mówił: Więc chodźmy, i nim można było cokolwiek odpowiedzieć, już go nie było. - Dziwne są te Tygrysy szepnął Tygrys Maleństwu ale one nigdy nie błądzą. - Więc poszli do Sześciu Sosen i tak długo zaczęli obrzucać się szyszkami, aż zapomnieli, po co przyszli. – A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? – spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. – Co wtedy? – Nic wielkiego. – zapewnił go Puchatek. – Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.– A ty jak się masz? – spytał Puchatek. – Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał. Bo układanie Wierszy i Piosenek to nie są rzeczy, które się łapie w powietrzu. To one cię łapią i wszystko, co można zrobić, to pójść tam, gdzie one mogłyby cię znaleźć.– Czy już ich nie pamiętasz? – Pamiętam, tylko kiedy chcę je sobie przypomnieć, to Puchatek zobaczył, co jest w paczuszce, o mało co nie przewrócił się z radości. Była to skrzyneczka kolorowych ołówków. Były tam ołówki oznaczone literami M. R. – to znaczy dla Misia Ratownika, na innych znów były litery – co oznaczało dla Dzielnego Misia. Był tam jeszcze scyzoryk do ostrzenia ołówków i gumka do wycierania tego wszystkiego, co się źle napisało, i linia do rysowania linijek, żeby na nich równo pisać słowa, i podziałka, zrobiona na linii, żeby można nią było wszystko wymierzyć, i Niebieskie Ołówki, i Czerwone Ołówki, i Zielone Ołówki, żeby mówić o rozmaitych rzeczach na niebiesko, na czerwono i na gdy Królik zapytał: – Co wolisz, miód czy marmoladę do chleba? – Puchatek był tak wzruszony, że powiedział: – Jedno i drugie. – I zaraz potem, żeby nie wydać się żarłokiem, dodał: – Ale po co jeszcze chleb, Króliku? Nie rób sobie za wiele bardziej Puchatek zaglądał do środka, tym bardziej tam Prosiaczka nie Biegun Południowy i jest chyba jeszcze Biegun Wschodni i Zachodni, choć ludzie nie lubią o nich Misiem o Bardzo Małym Rozumku i długie słowa sprawiają mi wielką trudność.– Jeśli chodzi o mnie – gderał Kłapouchy – to nie znoszę tego całego mycia. Nowoczesna bzdura, i spytają cię, jak się masz, odpowiedz po prostu, że wcale. Kłapouchy stał sobie samotnie w zaroślach ostu na skraju Lasu, z łbem zwieszonym ku ziemi, i rozmyślał o sprawach tego świata.– Krzysiu, musisz strzelić w balonik. Czy masz ze sobą fuzję? – Ma się rozumieć. Ale jeśli to zrobię, balonik będzie na nic. – Tak, ale gdybyś tego nie zrobił, ja będę na nic – rzekł rozmawiać z Królikiem, bo Królik mówi wyraźnie o rzeczach wyraźnych, jak na przykład: Już pora na śniadanie lub Misiu, zjedz co...Mam w spiżarni dwanaście garnczków, które wołają mnie już od pewien pomysł, ale nie myślcie, żeby był bardzo dziadek widział kiedyś ser tego samego koloru...Myśl, myśl, nie jest łatwe, ale można się do niego przyzwyczaić.– Powiedz, Puchatku – rzekł wreszcie Prosiaczek – co ty mówisz, jak się budzisz z samego rana? – Mówię: „Co też dziś będzie na śniadanie?” – odpowiedział Puchatek. – A co ty mówisz, Prosiaczku? – Ja mówię: „Ciekaw jestem, co się dzisiaj wydarzy ciekawego”.Puchatek skinął łebkiem w zamyśleniu. – To na jedno wychodzi – powiedział.– Prosiaczku, nie masz ani krzty odwagi! – Niełatwo jest być odważnym – odparł Prosiaczek, lekko pociągając noskiem – kiedy jest się tylko Bardzo Małym Zwierzątkiem.– Przypominam sobie – powiedział Krzyś – tylko Puchatek już dobrze nie pamięta. I Puchatek chciałby, żeby mu ją znowu opowiedzieć, bo on lubi prawdziwe historie, a nie czuł, że powinien powiedzieć Kłapouchemu coś pocieszającego, ale nie wiedział co. Więc zamiast tego postanowił uczynić coś pocieszającego. Puchatek spojrzał na obydwie łapki. Wiedział, że jedna z nich jest prawa, i wiedział jeszcze, że kiedy już się ustaliło, która z nich jest prawa, to druga była lewą, ale nigdy nie wiedział, jak zacząć.– Puchatku? – Tak Prosiaczku? – Nic, tylko chciałem się upewnić, że tacy, co mają rozum, a są tacy, co go nie mają, i już. Takie bzyczące bzykanie nie bzyka bez powodu. Jeżeli słyszę bzykanie, to znaczy, że ktoś bzyka, a jedyny powód bzykania, jaki znam, to ten, że się jest parę godzin później, gdy noc zbierała się do odejścia, Puchatek obudził się nagle z uczuciem dziwnego przygnębienia. To uczucie dziwnego przygnębienia miewał już nieraz i wiedział, co ono oznacza. Był Prosiaczku... miłość jest wtedy... kiedy kogoś lubimy... za pszczołami nigdy nic nie Takich dwóch jak nas trzech to nie ma ani Myślę i myślę, i teraz już wiem, że to jest bardzo zły gatunek Jagulary zawsze tak robią, wołają: Pomocy! Pomocy!, a kiedy patrzy się w górę, zlatują na dół na tego, kto patrzy. - Wyszło to trochę inaczej, niż myślałem, ale zawsze No, dobrze, a gdybym ja posadził plaster miodu przed moim domem, czy wyrośnie z niego ul?- Bo ja piszę dobrze, tylko Koślawo. To jest dobra pisownia, tylko Koślawa, to znaczy, że litery trafiają nie tam, gdzie trzeba. Puchatek we własnej osobie powiedział coś tak mądrego, że Krzyś mógł tylko patrzeć na niego z otwartą buzią. Masz ci los! - rzekł Puchatek, gdy wsadził nos do garnka. - jakiś Słoń tu się raczył. Potem pomyślał przez chwilkę i powiedział: - Ach, nie, to przecież ja sam. Zapomniałem. Słońce grzało tak rozkosznie, a kamień na którym siedział od dłuższego czasu, był tak przyjemnie ciepły, że Puchatek już sobie postanowił, że przez całą resztę poranka będzie siedział pośrodku strumyka i cieszył się z tego, że jest Puchatkiem. Najbardziej rozbrykany tygrys świata. Jego niespożyta energia, dynamika i zaraźliwy humor zna chyba każdy mieszkaniec Stumilowego Lasu. Tam gdzie pojawia się ten dziwaczny tygrys, żywiący się tranem i brykający na ogonie, nie sposób się nudzić, choć trzeba przyznać, że jego figle bywają uciążliwe dla przyjaciół. Mieszka w domu Kangurzycy, co bardzo odpowiada tygryskowi, bo jej synek, Maleństwo doskonale nadaje się na towarzysza zabaw.

cytaty z kubusia puchatka tygrysek